کاهش خطر ابتلا به بیماری چشمی وابسته به سن، با رژیم غذایی دارای شاخص گلایسمیک پایین

18 مه 2017- محققان دانشگاه تافتس دریافتند که تغییر رژیم غذایی از مواد غذایی دارای شاخص گلایسمیک بالا به رژیمی با محتوی قند پایین که به کاهش پیک قند خون کمک می‌کند، می‌تواند روند ابتلا به بیماریهای ناتوان کننده‌ی چشمی مرتبط با سن را کند نماید.

مطالعات قبلی نشان داده‌اند که دیابت نوع 2 ممکن است با وقوع زود هنگام دژنراسیون ماکولای وابسته به سن(AMD) مرتبط باشد، اما فرآیند‌های اساسی ارتباط این دو هنوز مشخص نیست.

تحقیقات جدید نشان می‌دهد که محیط دارای شاخص گلایسمیک بالا، که با مصرف غذاهایی ایجاد می‌شود که به طور چشمگیر و ناگهانی مقدار قند خون را افزایش می‌دهند، نقشی اساسی در این ارتباط بازی می‌کند.

این مطالعه که بر روی موش ها انجام گردید، نشان می‌دهد که خطر ابتلا زود هنگام به بیماریهای  چشمی مرتبط با سن، بطور چشمگیری با تغییر رژیم غذایی حیوانات از رژیم دارای محتوی قند بالا متشکل از نان سفید به رژیم غذایی دارای شاخص گلایسمیک پایین، متشکل از نشاسته‌ی موجود در غلات کامل، کاهش می‌یابد.

این فرضیه توسط محققان آزمایش گردید، آنها نشان دادند که حتی با یکسان بودن مصرف کربوهیدرات‌ها، رژیم‌های غذایی دارای شاخص گلایسمیک پایین که  قند را به جریان خون با سرعت کمتری نسبت به رژیم‌های غذایی با شاخص گلایسمیک بالا، آزاد می‌کنند، موجب کند شدن ابتلا به بیماریهای چشمی مرتبط با سن می‌شود، برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2 این به معنای افزایش  تدریجی قند خون و در نتیجه کنترل بهتر قند خون و زمان بیشتر برای بدن بمنظور پیش بینی این تغییرات و مواجه با آن است.

 تیمی از محققان مرکز تحقیقات Jean Mayer USDA در تغذیه ‌ی انسانی در پیری، به بررسی رژیم غذایی حاوی 45 درصد کربوهیدرات در دو گروه از موشها به مدت شش ماه پرداختند. گروه اول با رژیم غذایی حاوی شاخص گلایسمیک بالا و گروه دوم با رژیم غذایی دارای شاخص گلایسمیک پایین، تغذیه شدند.

موشهای هر دو گروه، موشهای مسنی بودند که به علل طبیعی به AMD مبتلا نشده بودند، محققان این موشها را به مدت 6 ماه که معادل 34 سال در مقیاس انسانی است، برای  تأثیر رژیم‌های غذایی بر شروع AMD، تحت نظارت قرار دادند.

 نتایج این پژوهش نشان داد که رژیم غذایی دارای شاخص گلایسمیک بالا منجر به توسعه‌ی بسیاری از  ویژگی‌های AMD از جمله از دست رفتن عملکرد سلولها در پشت چشم یا آتروفی لایه‌ی اپیتلیال رنگدانه دار شبکیه( RPE) می گردد. RPE منجر به تاری دید می‌شود که از مراحل ابتدایی AMD است، سلولهای گیرنده‌ی نور که به نام photoreceptors شناخته می‌شوند، تحت تأثیر این رژیم‌های غذایی قرار می‌گیرند. یک رژیم غذایی دارای شاخص گلایسمیک پایین، چنین تغییراتی را باعث نمی‌شود و در واقع تخریب شبکیه به دلیل پیری را متوقف می‌کند.

محقق ارشد این تحقیقات Sheldon Rowan می‌گوید: ما انتطار نداشتیم که چنین تغییرات تغذیه‌ای ممکن است تا این حد به ترمیم آسیب‌های انباشته شده در RPE کمک کند.

دکتر Rowan و همکارانش بر این باورند که یک رژیم غذایی دارای شاخص گلایسمیک پایین در کاهش تولید محصولات گلیکاسیون پیشرفته‌ی انتهایی(AGEs)، که با مصرف رژیم‌های با شاخص گلایسمیک بالا تولید شده و یکی از عوامل AMD هستند، موثر است.

رژیم‌های غذایی دارای شاخص گلایسمیک پایین همچنین به کاهش التهاب کمک می‌کنند و همانطور که می‌دانیم التهاب شروع بسیاری از بیماریهای وابسته به سن را سرعت می‌بخشد. این نتایج نشان می دهد که این نوع از تغذیه برای سلامت چشم افرادی که مستعد AMD هستند، مفید است.

 منبع:

www.diabetes.co.uk/news/2017/may/low-glycemic-index-diet-may-cut-risks-for-age-related-eye-disease-90577642.html